مقایسه اثر آلفا بلوکرهای تامسولوسین و ترازوسین در دفع سنگهای حالب پس از سنگ شکنی برون اندامی (ESWL)

مقدمه مبتلایان به سنگ کلیه نسبت به جمعیت موجود جامعه از درصد بالایی برخوردارند. هدف از مطالعه تعیین و مقایسه مدت زمان دفع سنگ،شدت درد ،میزان مصرف مسکن و روزهای از کارافتادگی بعد ازESWL در سه گروه A,B,C می باشد. روش کار در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 240 بیمار با معیار ورود بیماران دارای سنگ با قطر 20 -5 میلـی متـر و معیـار خروج اعتیاد به مواد مخدر وارد مطالعه گردیدند . کلیه بیماران واجد شرایط به روش تـصادفی سـازی بـا بلوکهـای شش تایی و به صورت دو سو کور در یکی از سه گروه درمانی A و B و C قرار گرفتند.گروه A یا کنترل: شامل بیمارانی هستند که درمان روتین را که شامل شیاف دیکلوفناک100 میلی گرم شبها 1 عدد و قرص دیکلوفناک 25 میلی گرم روزی 3 عدد به همراه هیدراسیون (هیدراسیون بـه طـور نـسبی یعنـی حـداقل سـاعتی یـک لیـوان آب بنوشد) می باشد گروه (B) : شـامل بیمـارانی اسـت کـه بـه آنهـا عـلاوه بـر درمـان روتـین روزانـه 0/4 میلـی گـرم تامسولوسین تجویز می شود . گروه (C) : شامل بیمارانی است که بـه همـراه درمـان روتـین روزانـه 2 میلـی گـرم ترازوسین استفاده کردند. سپس بیماران تا سه ماه و در طی سه ویزیت پیگیری شدند. نتایج درصد دفع سنگ در گروه تامسولوسین (85/5%) نسبت به دو گروه80) A%) و گروه 83/8) C%) بیشترین و، میانگین زمان دفع سنگ در گروه کنترل با 14/9 روز نسبت به دو گروه 12/1) B روز) و گروه 12/2) C روز) بیشترین میزان بود. شدت درد بر اساس نمودار VAS در تامسولوسین (4/7) کمترین، در حالی که در گروه C ،5/2 و در گروه5/5 ،A گزارش شد و مصرف مسکن تزریقی در گروه α بلوکر های B و 4) C نفر و 2 نفر) کمتر از گروه کنترل (8 نفر) بود. البته در هیچکدام از این موارد ذکر شده از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری α بلوکرها سمپتومهای مرتبط با درد را در بیماران بعد از سنگ شکنی برون اندامی کاهش می دهند ولی در دفع سنگ تأثیری ندارند.